พีท โรสเป็นนักกีฬาที่ตีไม้ได้เก่งที่สุดคนหนึ่ง
พีทเกิดริมแม่น้ำนอกเมืองซินซินเนติ รัฐโอไฮโอ เป็นลูกชายของนักกีฬาที่เล่นเบสบอล ฟุตบอล และบาสเก็ตบอลมาตลอดชีวิต และเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายเฉียบพลันเมื่ออายุได้ 52 ปี
พ่อของเขาคือไอดอลของเขา ความกระตือรือร้นที่โรสแสดงให้เห็นตลอดอาชีพที่สร้างสถิติอันน่าเหลือเชื่อนี้ล้วนมาจากพ่อของเขาเอง เขาสอนให้โรสวิ่งไปที่เบสแรก แม้ว่าจะเดินหรือถูกลูกขว้างชนก็ตาม และคติประจำใจของเขาก็คือ การชนะไม่ได้หมายถึงแค่เป้าหมายของคุณเท่านั้น แต่หมายถึงทุกสิ่งทุกอย่าง
จากนั้นก็มีการพนันที่ทำให้โรสถูกแบนจากกีฬาเบสบอลและทำให้เขาไม่ได้รับการเสนอชื่อเข้าหอเกียรติยศเบสบอล ฉันจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อีก?
โรสเป็นเจ้าของสถิติตลอดกาลสำหรับการตีสอยมากที่สุด (4,256), การตีซิงเกิลมากที่สุด (3,215), การเล่นเกมมากที่สุด (3,652) และการตีสอยมากที่สุด (14,053) ในเมเจอร์ลีก เขาเป็นคนก้าวร้าวมากจนทำให้ผู้เล่นคนอื่นอับอายเพราะความขยันขันแข็งของเขา แม้จะมีสถิติเหล่านี้ แต่ผู้ที่รับผิดชอบหอเกียรติยศเบสบอลกลับไม่ยอมรับเขา และไม่มีอะไรที่โรสทำได้เกี่ยวกับเรื่องนี้
พีท โรสกับการพนัน
ในช่วงหนึ่ง โรสกลายเป็นนักพนัน เขาไปเจอเจ้ามือรับพนันและพนันเกมเบสบอลและแข่งม้า เขาอาจจะเป็นนักเล่นโป๊กเกอร์ ฉันไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนั้น แต่เรื่องนั้นอาจเกิดขึ้นได้ สิ่งที่ฉันรู้ก็คือ โรสจะทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชนะคุณ และเขาไม่เคยพนันแข่งกับทีมของตัวเอง ไม่เคยเลย
การเสียชีวิตของพ่อเมื่ออายุ 52 ปี สร้างความกระทบกระเทือนใจให้กับเขาอย่างมากจนเขายังคงฟื้นตัวจากอาการป่วยไม่ได้ พ่อของเขายังแข็งแรงดี และเขาไม่สามารถเข้าใจได้เลยว่าทำไมหัวใจของเขาถึงหยุดทำงาน แม้กระทั่งทุกวันนี้ โรสอายุ 80 ปีแล้ว เขาก็ยังไม่สามารถเชื่อได้
โรสเล่นให้กับทีมเพียงสองทีมคือ ซินซินเนติ เรดเลกส์ และฟิลาเดลเฟีย ฟิลลีส์ เขาเล่นตำแหน่งฐานที่สองเป็นส่วนใหญ่ แต่เขายังเล่นตำแหน่งฐานที่สามและตำแหน่งนอกสนามด้วย เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นนักเบสบอลฝีมือเยี่ยม แต่เขารู้วิธีตี เขามักจะเหวี่ยงไม้เบสบอลและจะถือไม้เบสบอลมากถึงสามอันเข้าไปในห้องโรงแรมเพื่อฝึกซ้อมหลังจากที่เพื่อนร่วมห้องเข้านอน
ฉันเพิ่งอ่านอัตชีวประวัติของโรสชื่อ PLAY HUNGRY: THE MAKING OF A BASEBALL PLAYER เป็นหนังสือที่เขียนขึ้นอย่างเรียบง่ายซึ่งพยายามอธิบายส่วนผสมที่ทำให้เขากลายมาเป็นชาร์ลี ฮัสเซิล ผู้เล่นที่ทำให้ทีมของเขาโด่งดังด้วยความปรารถนาที่จะชนะและเป็นผู้เล่นที่ดีที่สุด
ฉันสามารถแบ่งปันความรักที่มีต่อเกมนี้กับโรสได้ เช่นเดียวกับเขา ฉันเติบโตในเมืองริมแม่น้ำแห่งหนึ่งในเพนซิลเวเนียตะวันตก ฉันอายุ 17 ปีเมื่อฉันลองเล่นให้กับทีม Pittsburgh Pirates ที่สนาม Forbes Field ซึ่งเป็นสนามกีฬาเก่าของพวกเขาในพิตต์สเบิร์ก รัฐเพนซิลเวเนีย ผู้เล่น 500 คนส่วนใหญ่อยู่ในช่วงวัยรุ่น ในขณะที่คนอื่นๆ อยู่ในช่วงอายุ 30 หรือ 40 ปี พวกเขาทั้งหมดใฝ่ฝันที่จะสวมชุดของทีม Pirate และประสบความสำเร็จในสนาม
โรสกินดื่มและนอนเล่นเบสบอล เขาทำลายสถิติของไท คอตต์ในฐานะผู้เล่นที่ตีได้มากที่สุด เมื่อใกล้ถึงวัยเกษียณ เขาก็ได้เป็นผู้จัดการทีม เท็ด เทิร์นเนอร์เสนอเงินให้เขาปีละหนึ่งล้านเหรียญเป็นเวลาสี่ปีและงานตลอดชีวิตเพื่อจัดการทีมแอตแลนตา เบรฟส์ เขาปฏิเสธอย่างสุภาพและเลือกที่จะอยู่กับทีมเรดเลกส์ต่อไป
หอเกียรติยศเบสบอล
อเมริกาเป็นประเทศที่ขึ้นชื่อเรื่องการให้โอกาสครั้งที่สองแก่ทุกคน แต่สิ่งนั้นไม่ได้เกิดขึ้นเมื่อผู้บริหารเบสบอลอาชีพพบเรื่องการพนันของเขา เขาไม่เคยเดิมพันสวนทางกับทีมของตัวเองและเดิมพันกับเจ้ามือรับพนันเสมอ แต่คนที่รับผิดชอบไม่ให้อภัยเขา
มีแฟนเบสบอลหลายพันคนหรืออาจจะหลายล้านคนที่เชื่อว่าโรสควรได้รับการเข้าสู่หอเกียรติยศเบสบอล ฉันเป็นหนึ่งในนั้น
